Μιά γιορτή γεμάτη μάγια!
Ενα έθιμο που έχει τις ρίζες του στην αρχαία Ελλάδα ,ένα έθιμο ειδωλολατρικό που στην περιοχή μας κρατιέται μέχρι σήμερα, θεωρείται ερωτικό και υλοποιείται από τις ελεύθερες και νιόπαντρες γυναίκες.Την παραμονή της γιορτής στολίζουν τον ΚΛΗΔΟΝΑ, ένα μεταλικό δοχείο νερού ,το Γκιούμι με διάφορα αρωματικά φυτά και λουλούδια. Κυριαρχούν, ο δυόσμος ,ο βασιλικός, τα τριαντάφυλλα και τα γιαννάκια.
Αφού πάρουν νερό από τρείς βρύσες του χωριού η κάθε γυναίκα ρίχνει στο Γκιούμι ένα της κόσμιμα δεμένο με κόκκινη κορδέλα . Σκεπάζουν τον κλήδονα με ένα κόκκινο μαντήλι και τον κρύβουν να μην τον βρούν οι άνδρες του χωριού και τον χαλάσουν.
Ο κλήδονας πρέπει να μείνει την νύχτα έξω πάνω σε δέντρο ή σε τριανταφυλλιά και κάτω από τα αστέρια .
Την άλλη μέρα όλες μαζί οι γυναίκες πηγαίνουν τον κλήδονα στην κεντρική βρύση και αφού άλάξουν το νερό τρείς φορές άνοιγαν τον κλήδονα και έβγαζαν ένα ,ένα τα κοσμήματα τα οποία έπρεπε να ασπρίσουν και όχι να μαυρίσουν. Αυτό ήταν δείγμα καλοτυχίας.
Την ώρα που έβγαζαν τα κοσμήματα τραγουδούσαν και με διάφορα ερωτικά στιχάκια πείραζαν η μία την άλλη.
Οποιας το κόσμημα έβγαινε πρώτο, αν ήταν ελεύθερη θα παντρεύοταν εκείνη την χρονιά.
Αν ήταν νιόπαντρη θα απόκτουσε παιδί και γενικώς θα είχε καλή χρονιά.
Τα γιαννάκια είναι τα λουλούδια που πρωταγωνιστούν την ημέρα του Αϊ Γιάννη και λέγεται ότι αυτή την ημέρα μυρίζουν πολύ έντονα.
...ο δυόσμος και βασιλικός και το μακεδονίσι, παν τα ματάκια μ΄βρύση
αυτά μ΄αποκοιμήσανε και μου φυγε η αγάπη
κοντούλα και γεμάτη....
Ο έρωτας λουλουδένιος!
Τα απαραίτητα για το στόλισμα του κλήδονα.
Δένονται τα λουλούδια και το στόλισμα ξεκινάει.
Και τα κοσμήματα και αυτά έτοιμα!
Η κοπέλα που κρατάει το γκιούμι όταν πάνε στην βρύση να πάρουν νερό δεν πρέπει να μιλάει. Γι΄αυτό το νερό αυτό λέγεται ...αμίλητο νερό και θεωρείται ότι έχει θεραπευτικές ιδιότητες.
Τα κοσμήματα μπαίνουν στο Γκιούμι!
Κλείνουν τον κλήδονα με τα γιανάκια και τον σκεπάζουν με ένα κόκκινο μαντήλι.
Αυτήν την ημέρα μαζεύουν τον δυόσμο και την ρίγανη και οι ελευθερες κοπέλες βγάζουν από τις ντουλάπες τους τα προικιά τους να τα δείξουν αλλά και να τα αερίσουν.
Καλή τύχη σ΄όλες τις γυναίκες ...
Για να θυμούνται οι παλιές και να μαθαίνουν οι νέες!
13 σχόλια:
πάνε πια αυτά τα έθιμα ξεχάστηκαν στις πόλεις, τα παιδιά μας καμιά επαφή δεν έχουν με αυτά, μόνο σα παραμύθι τα έχουν ακούσει, και αμυδρά θυμούνται τις φωτιές στο χωριό όσο ήταν μικρά, νοσταλγούμε τις εποχές που τέτοιες μέρες τα πόδια μας κοκκίνιζαν από τις τεράστιες φωτιές στις αλάνες της πόλης,
νοσταλγική και υπέροχη η αναρτησή σου !!! μπραβο σου !!!
στις φωτιές που αναβουωε αυτην την ημέρα καίνε και τα στεφάνια της Πρωτομαγιάς!!!!
Ηλακάτη καλημέρα.
Σ΄έυχαριστώ για τα καλά σου λόγια .
Ευχαριστώ για το βραβείο και κυρίως για το ότι παρακολούθεις το
blog μου και τη δουλεία μου.
Φιλιά
Μαρία Β. στην περιοχή τη δική μου δεν ανάβαμε φωτιές αυτή τη μέρα.
Ξέρω όμως πως σε άλλες περιοχές τις άναβαν και πράγματι έκαιγαν τα στεφάνια της Πρωτομαγιάς.
Τι κρίμα που στις πόλεις όλα αυτά έχουν ξεχαστεί! Τα παιδιά δεν ξέρουν τίποτα και δε θέλουν να ξέρουν κιόλας. Εμείς οι γονείς φταίμε βέβαια!
Δημητρά μου ομολογώ πως κι εγώ, αν και "παλιά" δεν τα ήξερα όλα αυτά τα έθιμα.
Πολύ όμορφη η ανάρτησή σου!!
Φιλιά!
Αχ...αυτό το έθιμο το είχε στα κείμενα ο γιος μου φέτος. Πόσα πράγματα του είπα γι' αυτό... Να είσαι καλά που το θύμησες...
Υπέροχα αυτά τα έθιμα και πολύ τυχεροί όσοι από εμας τους πιο "παλιούς" είχαμε την τύχη να έχουμε κάποια επαφή με χωριό και να τα ζήσουμε έστω και στα πολύ παιδικά μας χρόνια...τουλάχιστον τα θυμόμαστε έστω και αμυδρά με μεγάλη νοσταλγία και σαν τρυφερό όνειρο...
ευτυχώς εγώ πρόλαβα και τα έζησα αυτά τα πανέμορφα έθιμα αν και είμαι παιδί της πόλης, υπήρχαν όμως και αλάνες για τις φωτιές του ΑΗ-ΓΙΑΝΝΙΟΥ, φτιάχναμε και τον κλήδωνα, υπέροχα χρόνια και ανεξίτηλες αναμνήσεις, δυστυχώς ο σύγχρονος τρόπος ζωής απομάκρυνε τους νέους των πόλεων από την παράδοση, ευτυχώς στα χωριά τηρούνται ακόμη και τα γνωρίζουν και οι νεότεροι, στην πόλη τα περισσότερα ούτε σα παραμύθι δε θέλουν να τα ακούν, δυστυχώς γραικύλους μεγαλώνουμε
Και εμείς είχαμε φωτιές! Ανάβαμε φωτιές και πριν λίγα χρόνια που τα παιδιά ήταν μικρά και χαιρόντουσαν!
Big mama στις πόλεις μας δυστυχώς έχουν χάσει οι άνθρωποι το πραγματικό νόημα της ζωής.
@ Ελενα αυτά τα έθιμα είναι
που κάνουν κάποιες μέρες να ξεχωρίζουν και ομορφαίνουν την καθημερινότητα.
@ Κική εμείς οι γονείς και κυρίως εμείς οι μάνες πρέπει να λέμε στα παιδιά μας κάποια πράγματα έστω και σαν παραμύθια.
@ Betty πράγματι η επαφή με το χωριό και τη φύση κάνει τους ανθρώπους γερούς και ευτυχισμένους.
@ ΓΑΣΤΕΡΟΠΛΗΞ οι άνθρωποι της μεγαλούπολης δεν μπορούν σήμερα να γεύτουν τις μικροχαρές που δίνουν νόημα στη ζωή μας και για το λόγο αυτό υπάρχει πολύ μοναξιά στην πόλη. Δεν την αντέχω την μοναξιά!
@ Αγγελική όλες τις χαρές με τα παιδιά μας τις πήραμε όταν αυτά ήταν μικρά. Σήμερα που μεγάλωσαν ...δεν μπορούμε ούτε να τα μιλήσουμε!
Φιλιά σε όλες.
Κα Δήμητρα μέχρ πριν μια δεκαετία στη γειτονία μου ανάβαμε φωτιές! Τώρα τίποτα.... τι κρίμα. όλα σιγά σιγά ξεφτίζουν στην Άθήνα! Καμία φορά σκεφτομαι πως πρέπει μα νεταφερθούμε στο χωρίο εκεί που τα πράγματα τουλάχιστόν φαίνονται πιο αγνά! η ανάρτησή σας είναι τέλεια! Σας ευχαριστούμε που μοιράζεστε μαζί μας τις γνώσεις σας! Να είστε πάντα καλά.
yeezy boost 350 v2
off white
goyard
yeezy shoes
golden goose outlet
kobe 11
nhl jerseys
reebok outlet
goyard bags
valentino shoes
Δημοσίευση σχολίου