Την Κυριακή το
πρωί πήγαμε στο δάσος μόνο για βόλτα!
Η βόλτα όμως
έπιασε τόπο ...για το λόγω που βλέπετε!
Βρήκαμε τόσα μανιτάρια ...που δεν πιστεύαμε τα μάτια μας.
Πήραμε τόσα όσα χρειαζόμασταν και τα βάλαμε στον
καταψύκτη για να έχουμε το Χειμώνα.
Είχαμε
μαζί μας και τα ξαδέρφια μας την Αγγέλα και το Θόδωρο...τους
Αμερικάνους όπως τους λέει ο άνδρας μου, οι οποίοι
μένουν στην
Ουάσιγκτον. Όταν είδαν το μέγεθος των μανιταριών
εξεπλάγησαν , φυσικά φωτογραφήθηκαν ... και από εκείνη την στιγμή
ΒΑΦΤΊΣΤΗΚΑΝ ...
ΜΑΝΙΤΑΡΟΦΙΛΟΙ! Αγγέλα, Θόδωρε να είστε καλά ...και καλώς ήρθατε στην παρέα μας !
9 σχόλια:
Ειλικρινά Δήμητρα, και εγώ δεν έχω ξαναδεί τόσο μεγάλο μανίτάρι.Είστε τυχεροί που μπορείτε και τα μαζεύετε ολόφρεσκα.Και ακόμα πιο τυχεροί που έχετε κοντά σας δάσος.Εμείς έχουμε έναν απέραντο κάμπο.
Μανιτάρια γίγαντες!!Τυχεροί που είστε που έχετε αυτό τον πλούτο κοντά σας!!
WOW!!!!! Τι πελώρια και τέλεια μανιτάρια!!!! και φρέσκα ... φρέσκα !!!!!!!!
Πω πω μανιτάρες!!!
:):):)Μα τι τέλειο δάσος!Πολύ θα θελα να μένω εκεί κοντά!:)
Μανιταροφιλιά!!
Βρε Δημητρούλα μου, μόνο οι ... Αμερικάνοι εξεπλάγησαν???
Αφωνοι έχουμε μείνει κι εμείς!!
Ενα τέτοιο μανιτάρι δηλαδή,για πόσες υπέροχες ομελέτες φτάνει?? Μιας και η ομελέτα με μανιτάρια είναι η αδυναμία μου ρωτάω;-)
Φιλάκια, καλή βδομάδα!!
Απιστευτα τα μανιτάρια!
Ποπο κάτι φαγητά που θα γίνουν, μιαμ μιαμ
Πω-πω, τι μέγεθος!
Που να το ήξερα χθες που τα έφτιαχνα να σου ζητούσα να μου στείλεις μερικά για το μπουφέ μου, αγαπητή Δήμητρα.
Βλέποντας τα μανιτάρια νοιώθω σαν Στρουμφάκι!
τι πρώτα να "ζηλέψω", τις βόλτες στο βουνό ή τα μανιτάρια!!!
Δημοσίευση σχολίου