Ενα απόγευμα φιλικό και ξένοιαστο!

Είναι κάποιες στιγμές που έχεις ανάγκη να χαλαρώσεις, να νοσταλγήσεις, να ξεκουραστείς, να νοιώσεις τη θαλπωρή της φιλίας .
Το νοιωσα χθές πίνοντας καφέ με φίλες και συζητώντας για διάφορα. Παρούσα και η φίλη μου η Μαρία Τζιρίτα (σε θεωρώ φίλη μου ,αν και δεν σε γνωρίζω προσωπικά) οχι αυτοπροσώπως , αλλά με το βιβλίο της ...ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ.
Το έδειχνα στις φίλες μου ,το ξεφυλλίζαμε, τις διάβαζα κομμάτια που μου άρεσαν.
Κάπως σαν να σύστηνα μια καινούργια φίλη αγαπημένη και εκλεκτή.

Ελεγα, έλεγα και ήμουν πειστική.
Την δέχτηκαν ευχαρίστως.
Πιστεύω να την αγαπήσουν σαν εμένα και την ίδια και τα γραπτά της