Πέμπτη 9 Ιουλίου 2009

Γλυκιά αναμονή...Τέλος!

Ολες αυτές τις βροχερές μέρες ήμασταν σε αναμονή...
Περιμέναμε πότε θα ζεστάνει για να αρχίσουν να βγαίνουν τα αγαπημένα μας μανιτάρια.
Τα καλογεράκια, τα βασιλικά, οι κοκκινούσκες κ.λ. Αναμονή τέλος!
Το δάσος γέμισε απο μανιτάρια ...αλλά και από συλέκτες που ξεχύθηκαν με τα καλάθια στο χέρι για την αναζήτηση των αγαπημένων νόστιμων ...φίλων!




Βγήκαμε λοιπόν στο δάσος ...είχαμε μαζύ μας και το σκύλο μας , τον ΝΕΜΠΕ!
Είναι καλό σκυλί, λιγό άγριο στην όψη ,αλλά πολύ παιχνιδιάρικο. Τον κληρονόμησα από το γιό μου τον Γιάννη!


Μαζέψαμε τόσα όσα μας χρειάζονταν, δεν πέρνουμε από το δάσος ότι δεν μας χρειάζεται ,κάποιος άλλος θα περάσει και θα βρεί κι αυτός να πάρει!



Τα φέραμε στο σπίτι ,τα καθαρίσαμε,βάλαμε στον καταψύκτη για να βρούν τα παιδιά όταν έρθουν και τα υπόλοιπα τα μαγειρέψαμε.

Καλογράκια, Βασιλικά και μία και μοναδική ΚΟΚΚΙΝΟΥΣΚΑ.
Το μανιτάρι του ΚΑΙΣΑΡΑ! Πολύ νόστιμο ,αλλά και πολύ όμορφο!
Τα τηγανίσαμε και φάγαμε πίνοντας τσίπουρο!

Φτιάξαμε όμως και Κουρκούτι, σκορδαλιά με λεμόνι και μπόλικο σκόρδο.

Γιάννη μου ...για σένα που τρώς κάθε μέρα σουβλάκια και πίτσες...
Εχω κρατήσει τα καλύτερα...όσο πιό γρήγορα έρθεις ,τόσο πιό καλά θα φας!
Α! ΕΧΩ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΓΙΩΡΓΟ...τα αγαπημένα του Νερατζακια.
Φιλιά η Μάνα σας.








10 σχόλια:

Maria B. είπε...

πολύ ωραία αναρτηση Δήμητρα. Με το καλό να δεχθείς τα παιδιά σου και να τους καλομαγειρέψεις αυτά που κανένας αλλος δεν τα κάνει σαν και σένα.


καλή σου μέρα

Αγγελικη Ν είπε...

Δήμητρα είσαι σίγουρη ότι στο δάσος με την κοκκινούσκα δεν υπάρχουν στρουμφάκια?

Με το καλό να τους δεχτείς!

ΓΑΣΤΕΡΟΠΛΗΞ είπε...

μήπως να με υιοθετήσεις; χαχαχα

υπέροχα τα μανιταράκια, ως μανούλα σε καταλαβαίνω απόλυτα, η γιαγιά μου έλεγε, "η μάνα και κάτω απο τη γλώσσα θα κρύψει φαΐ για τα παιδιά της"

ζηλεύω!!!!!!!!!

katerina είπε...

Υπήρχε μπλογκ για τα αγαπημένα μου μανιτάρια και δεν το ηξερα; Καλώς σας ήρθα...
Μια απορία μόνο, φυτρώνουν μανιτάρια τον Ιούλιο; Εδώ τα μαζέυουμε Νοέμβριο άντε και λίγο από Δεκέμβρη.

Betty's Cuisine είπε...

Να εκφράσω κι εγώ την απορία μου για τα μανιταράκια, δεν ήξερα ότι φυτρώνουν τέτοια εποχή, νόμιζα πως θέλουν βροχές και ψύχρα... Βέβαια τελευταία βρίσκω στον κήπο μου κάτι μικρούλικα, εννοείται ότι δεν τα αγγίζω καν, δεν ξέρω τι είναι αλλά με εντυπωσιάζουν. Θα σου στείλω μια φωτό να μου πεις αν τα αναγνωρίζεις...Με το καλό να δεχτείς τα παιδάκια σου, σε καταλαβαίνω απόλυτα, έτσι περιμένω κι εγώ τα δικά μου...

ΕΛΕΝΑ είπε...

Δημητρούλα μου το καλάθι της πρώτης φωτό ζήλεψα, ένα καλάθι γεμάτο "θησαυρούς"!!!
Με το καλό να δεχθείς τους γιόκες σου και να τους καλομαγειρέψεις!!
Φιλιά!

Ξανθή είπε...

Δήμητρα αχ κι εσύ μανούλα!!!! που περιμένεις να τους περιποιηθείς!!!με το καλό να τα δεχτεις τα παιδάκια σου.
Με συγκίνησες, εγώ παω να τον παντρέψω.
Όσο για τα μανιτάρια σου καταπληκτικά, πριν λίγα χρόνια είχα βρεθεί προς τα μέρη σας και περιπλανήθηκα στα δάση με φίλους που τα γνώριζαν.

dhmhtra είπε...

Μαρία μου σ΄ευχαριστώ για τις ευχές και για τα καλά σου λόγια.

@ Αγγελική στο δάσος υπάρχουν και στρουμφάκια και αρκουδάκια!
Προσέχουμε πολύ και φοβόμαστε πολύ!

@Γαστεροπλήξ να ετοιμάσω χαρτιά για υιοθεσία;

@ Κατερίνα καλώς ήρθες στο μπλογκ των μανιταριών ή καλύτερα στην πόλη των Μανιταριών στα Γρεβενά.
Ολο το χρόνο φυτρώνουν μανιτάρια διάφορα φυσικά είδη με διάφορες καιρικές συνθήκες.
Αυτή την εποχή βγαίνουν τα περισσότερα και τα καλύτερα.
Οι φωτογραφίες μου θα σας πείσουν.

@ Betty πράγματι δεν πέρνουμε από το δάσος τίποτα που δεν γνωρίζουμε.
Τα μανιτάρια θέλουν υγρασία-βροχές και μετά ζεστές νύχτες.
Φέτος είχαμε πολύ καλές συνθήκες και γι΄αυτό είχαμε και μεγάλη συγκομιδή.

@ Ελενα έτσι τα θεωρούμε και μείς τα μανιτάρια , όταν τα βρίσκουμε
ΘΥΣΑΥΡΟΥΣ!

@ Ξανθή μας λείπουν τόσο πολύ τα παιδιά μας που δεν τα χορταίνουμε τις λίγες μέρες που μας επισκέπτονται
Φιλιά σε όλες

kiki είπε...

Αχ να ήμουν εκεί να τα δοκίμαζα!!!

Gianni είπε...

ουάου!!!
Εύχομαι να γεμίσει ο καταψύκτης έως επάνω.
Θα τα πούμε από κοντά την Δευτέρα.
Καλό Σ/Κ